803

زندگی من پره از آدماییه که یهو غریبه شدن
یهو رفتن ، یهو نارفیق شدن!
یهو از خیابون رد شدن و راهشونو کج کردن !
پر از کسایی که تو صورتم لبخند زدن و فرداش نشستن بَدم رو گفتن! پر از آدمایی که بهشون دل بستم و گفتم این دیگه شکل بقیه نیست و بیشتر از قبل ناامیدم کردن!
پر از اوناییه که امیدوارم‌کردن به آینده و جلو جلو براشون ذوق کردم ، اما وسط راه تنهام گذاشتن.
همیشه به این فکر کردم که با محبت میشه آدما رو کنار خودم نگه دارم، فکر کردم اگه دوز این محبته بیشتر بشه موندنی تر میشن ، اما رفتنی تر شدن!
دقیقا از همون موقع که دیگه به هیچ‌چیز و هیچکَس اصرار نکردم زندگیم پر شد از آدمای واقعی!
شاید تعدادشون کم بود! اما منو وصل کردن به زندگی!
شدم امیدوار!
انگار زندگی اون روی خوبشو بهم نشون داد دقیقا اونجایی که دیگه اصرار نکردم و تموم نصفه و نیمه ها رو رها کردم!
خواستم بگم زندگی شانس آدمای خوب رو هم بهت میده ، به شرطی که بتونی تموم اون چیزی که برای تو نیست و برای بودنش فقط دست و پا میزنی رو رها کنی..


#رومینا_معین_زاده

خیال ، یکشنبه یازدهم آبان ۱۴۰۴ ، 9:59
گالری عکس
آخرین اخبار وب
کافه خیال
تبلیغات