چرا من اینقدر حالت تدافعی دارم؟
حالت تدافعی میتواند به روابط آسیب برساند و در طول زمان شما را بدتر کند.
تشخیص اینکه چه زمانی حالت تدافعی دارید، به شما کمک میکند بهتر به انتقاد پاسخ دهید.
چرا من اینقدر حالت تدافعی دارم؟
این واکنش برای محافظت از شما در برابر احساس آسیب یا شرم است. معمولاً ریشه در تجارب کودکی دارد:
_والد سختگیر، سوءاستفاده یا غفلت
_طرد شدن توسط همسالان یا تجربه قلدری
_روابط آسیبزا مثل سوءاستفاده یک خودشیفته از شما
چنین تجربیاتی میتوانند منجر به عزتنفس پایین شوند و نیاز به دفاع مداوم ایجاد کنند.
در نهایت فرد برای اجتناب از مواجهه با هر چیزی که شبیه حمله به شخصیت، سبک زندگی یا تصمیمات او باشد، واکنشهای تدافعی نشان میدهد:
نشانههای حالت تدافعی
وقتی احساس انتقاد میکنید، آیا:
گوش دادن را متوقف میکنید یا مکالمه را قطع میکنید؟
بهانه میآورید؟
دیگری را مقصر میدانید یا او را به همان رفتار متهم میکنید؟
سعی میکنید توجیه کنید؟
اشتباهات گذشته او را یادآوری میکنید؟
به او میگویید نباید چنین احساسی داشته باشد؟
حالت تدافعی میتواند ناشی از:
سرشت: حساسیت ذاتی، واکنشپذیری بالا.
یادگیری: مشاهده والدین یا دیگران.
زمینه اجتماعی-روانی: ناامنی، ترومای کودکی، اضطراب، شرم یا گناه، پنهان کردن حقیقت، حمله به شخصیت یا ناتوانی در تغییر.
اختلالات روانی: گاهی نشانه اختلالات شخصیتی یا دیگر مشکلات روانی.
انواع حالت تدافعی:
حمله شخصی
یادآوری گذشته
سکوت
گَسلایتینگ (واداشتن دیگری به شک در عقل یا حافظهاش)
مقصر دانستن یا پرخاشگری
خشم «حقبهجانب»
نقش قربانی بیگناه (تأیید انتقاد همراه با سرزنش خود برای جلب ترحم)
پیامدهای حالت تدافعی:
احساس پشیمانی از واکنشها
ناهماهنگی با ارزشها و تصویر ذهنی از خود
رنجاندن دیگران و احساس انزوا
تشدید تنش و مشاجره
تکرار مشکلات بدون حل آنها
فرسایش همدلی و نیکخواهی
گرفتار شدن در الگوهای سکوت، کنارهگیری یا منفعل-پرخاشگر شدن
دید منفی به زندگی و احساس دشمنی از سوی جهان
چگونه کمتر حالت تدافعی باشیم؟
_آگاهی پیدا کنید: لحظهای واکنش خود را ببینید یا در دفترچه ثبت کنید.
_احساسات خود را تأیید کنید: بپذیرید که احساس رنجش یا شرم دارید.
_بر اساس احساسات عمل نکنید: لازم نیست هر بار واکنش نشان دهید.
خود را با ارزشهایتان هماهنگ کنید: بهترین نسخه خود را در نظر بگیرید.
پیشبینی کنید: موقعیتها یا افراد محرک خود را بشناسید.
اعتماد به نفس بسازید: در زمینههای حساس زندگی قدمی برای بهبود بردارید.
مسئولیت بپذیرید: نقش خود را در مشکل قبول کنید.
مهارتهای ارتباطی را تقویت کنید: تمرکز بر راهحل، نه مشاجره.
مشاوره فردی یا زوجدرمانی مفید است.
روشهای سالم:
بیان احساستان نسبت به گفتهها («احساساتم جریحهدار میشود وقتی میگویی همیشه یا هرگز»)
درخواست احترام و ارتباط سازنده
(«لطفاً با مثال مشخص بگو»)
متمرکز ماندن بر موضوع و ارائه راهحل
ایجاد فاصله از روابطی که بعد از درخواست تغییر، همچنان مخرب هستند
_چگونه دیگران را تدافعی نکنیم؟
بهجای انتقاد، درخواست کنید («میشود لطفاً سهشنبه زبالهها را بیرون ببری؟»)
از کنترل دیگران بپرهیزید
خطاهای خود را بپذیرید
قضاوت نکنید؛ بیطرف توضیح دهید
نگرانی و همدلی نشان دهید
بهجای مبارزه، با هم مشکلگشا باشید
چگونه به فردی تدافعی پاسخ دهیم؟
رفتار تدافعی او را نادیده بگیرید و بر حل مسئله تمرکز کنید
آرام بمانید
ابتدا بر سر موضوعی کوچک توافق کنید تا نقطه شروع مشترک ایجاد شود
دکتر دیوید ساسمن
